Özhan Eren - Masal

Bir aşk düştü gönlüme gizlendi
Kol gerdim kanat gerdim filizlendi
Büyüdü fidan oldu gül oldu
Bir gün ansızın soldu el oldu

Bakmaya doyamazdım sarmaya kıyamazdım
Çok sever diyemezdim çok hem de çok

Yalnızsam canımdaydı seslensem yanımdaydı
Daha dün koynumdaydı şimdi yok

Haykırdım hep sessizce ağladım ince ince
Dön fidanım dön diye hep ağladım

Öksüz çocuklar gibi kanatsız kuşlar gibi
Şimdi mezarlar gibi yalnızım