Patron - Bendim Efendi

Her hayalde adın vardı
Adımlarımı attım şimdi yalnız başıma beklerim o anı
Beşiktaş ta balıkçıları izledim sen giderken daimi
Ben fedai
Bırak o iskelede kokumu
Artık çek git
En özlediğim andı oysa şimdi benim kıyametim
Sarılırken ıslak bedenine beni de götür demeliydim
Belki ıslak saçlarını boynuma dolayıp gülmeli
Belki terk etmeliydim o denizi seni ve o maviyi
Yine bekler misin beni o yerde
Çok gecikmem Sana bişey anımsatmasa da bana seni gösterir ahh o yerler
İlk öptüğüm sokaktan geçtik senle tekrar beraber
Yalnız bir fark vardı bakışlarında git der gibi o gözler
Dudaklarımdan çıkmayan bi ayrılıktı o iskelede bıraktığın
Bi anlamı yoktu ki artık martıların
Şimdi önümde izliyorum bi film gibi karanlık aylarımı
Küçük bi çocuk gibi beni çıkardığın yere bıraktığın
O siyah mesafenin kirlettiği hazin bi aşkın öyküsü benimki
Güvendiğim dağdaki karın var oluşunu anlatan
Hiç bitmeyeceğine inandığım bi masalın sonu ve kahraman
Oynamaktan asla vazgeçmeyecek sen olmasan da aşkım