Perenal - Duyulduğu Gibi

Yorulur koşmasada ruhum gökyüzünde düşülü kaldığından
Eşilen her bi çukur yutar gönlüm alpi saldığından
Kendimi bulamam artık görünmeze vardığımdan
Hediye ettim defterlere şarkılarım artığımdan

Aynı güzüm aynı yüzüm hala aynı baktığında
Yüzünden düşer tene üşür beden yastığında
Gücün kadar varmısın ki düşün yine kalktığında
Yanar tamam her hayalde söner mi ki yaktığında

Yenilmişin yerdesinde mezar taşın nerde
Sanki bulanmışım renge fakat solmuşum yine
Güneşe öncü olup feyz alırken gülmüşüm dibe
Dışarı çıkıp dinledikçe daha çok girmişim içe

Dönüşüp hak bulunca konuşursun sende belki hiçe
Konu yokolursa bitermiki gidermisin görünmeze
Sorular yükselirse düşersin çözülmeze
Anılar bulur seni en derine gömülsede


Yankılanır sesi dalları kır
Bana susar ama tadı yine çığlıktadır Dışarısı durgun içeride çığ yıkılır
Gören haykırışı duymazki sessiz tanır


Kim yaşamak istemezki hafıza kaybı
Aklında anımsanır en kötü ve berbat olan anı
Gelip görse duymaz konuşur ki kafası kalın
Kapamak ne boka yaradı artık kapımı açın

Neresi sükunet be çığlık aga bura yalan acı
Kafamda yok artık tek bi tane doğru olan açı
Defterimden kaçı kaldı alp biraz gerçeğe dön
Bu sefer farklıydı per bırak düştün işte yeter

Yanılgılar diyarında dosta güven şaton yerle bir
Toprak ve sarmaşıkla kaplı umut çünkü yerle bir
Bi hayal varsa kayıplarda eğil bakki yerdedir
Öyle bir maraton ki bu koşmasanda terletir

Neden garip normal olan bulsa şaşırtır
Huzur görse sanki biraz her bi şansı kaçırtır
İyi denmesinki tüm yönümü kullan aşındır
İçinde birikenleri hayat kalbe taşıtır