Pir Sultan Abdal - Dostun Bahçesine Bir Hoyrat Girmiş

Dostun bahçesine bir hoyrat girmiş
Beri dur da benli dilber beri dur
Gülünü dererken dalını kırmış
Kurutur hey benli dilber kurutur

Hangi dinden isen ona tapayım
Yarın mahşer günü bile kopayım
Eğil bir yol ak gerdandan öpeyim
Beri dur hey benli dilber beri dur

Dervişe ne olsa kendi tacından
İrakibe ölüm yare gecinden
Benim benzim bir güzelin ucundan
Sarıdır hey benli dilber sarıdır
Bu meydanda serilir postumuz
Çok şükür mevlaya gördük dostumuz
Birgün kara toprak bürür üstümüz
Çürütür hey benli dilber çürütür

Kendisi okur da kendisi yazar
Hak hilal kaşına eylemiş nazar
Senin akranların cennette gezer
Bürüdür hey benli dilber bürüdür
(Huridir hey benli dilber huridir)

Pir Sultan Abdal'ım başından başlar
İyisini yer de kemini taşlar
Bin çiçekten bir kovana bal işler
Arıdır hey benli dilber arıdır