Şahela - Bodrum Katı

ne bayram sevinciyim, ne düğün gölgesiyim
bir bodrum katında ve yanlızlığın sesiyim
gönlün mahzenine çekildim, biçareyim
sevgiyi de aşkı da unuttum avareyim
şimdi bizar kalbimin, tuğlası kanamakta
Sanki hayat dişleri, sabrımı sınamakta
bir yığın eski hayal, rax ediyor kafamda
eski günlerin tadı, sızlıyor damağımda
Tiyatro sahnesinin her faslında bir keder
Bunca zamandan sonra tekrar geliyor kabus
Kahpe yüzü yerlerde 'Bir şans daha versen der
Af sözcüğünü almaz benim yazdığım kamus
Peki neden ansızın, güneş gökten çekildi
Hasretinle beslenen fidan kalbe dikildi
Gizli saklı sözlerim, senaryoma verildi
Bir bodrum katındayım, ecel kapıma serildi

kaç kereydi yenildiğim, sayamadımki bittim
kaç kereydi ezildiğim, ölüp ölüp dirildim kaç kereydi güvendiğim, sonda yine itildim
kaç kereydi tükendiğim, kaç kereydi bittiğim

yeter artık soru sorma, birşey dahi söyleme
benide atıp gittiler işte, bu ucube semte
kurtuluşum yok artık, makkumum müebbete
katre-ı matem dolar gözüm küserdim muhabbete
onca anıyı tekrar yazdım, vazgeçtim ve karaladım
beyaz güvercindi dostum, onuda sonda yaraladım
o bodrum katındayken, lanetimle sallanırdım
dalgası leş kıyılara çok çarptım kanadım
özlem lanetim olur, cehennem düşer tenime
bakışları düşman olur, gölgem küser bendime
gözyaşlarım buz kesilir, aklım yetmez kendime
duruşlarım lanet olur, adımlarım gitmez geriye
yeter artık kendi kanımı, emmekten bıktım
dişlerimi kemirip, etime sigara bastım
Söylediklerimden cok Sustuklarimda Sakliyim
gonca gülde bitkinim ve sırlarımda gizliyim