Şahsi - Kahr Evi (ft. Fecr-i Ati)

Verse 1(ŞAHSİ)

Odamda yalnızım ve aynalarıma yaldızım
Okyanuslar ortasında mum yakar bu hali dalgın
Koleksiyon yapmadım ben sevinçlerimi tokatlardım
Bana bi mektup geldi benden adı pişmanım

Büyüttüm besledimde tüm köpekler paçamı kaptı
Pili biten bi saati senden kalan o ben ayılttı
Zamanı yelkovanlar kumumu hain seller aldı
Akrep türedi yollarımda zehri insan salgısıydı

Karaya çalmış al yüzün nerede eski gül yüzün
O kalbin paraya satılmışki yüzünle yüzüm küskün
Kalıcı değildir inan zevkin rabbe gitsin yolun düzgün
Benim parmaklarım var kimin elinde ömür törpüm

Bakışlarında saklı biliyorum ben hayli pislik
Maneviyat yoksunuydun vuku buldu senin pislik
Ben değildim kahin haber veriyo senin şahin
O şahin gözlerinden anlar elbet bu halim

Nakarat(ŞAHSİ)

Durdum güneş batımında düşündüm
O güneş seni yakar ben hep üşürdüm
1 damla yağmura hasret kuru yüzüm
Şu kalemim üzgün

Ah dilim bir dert ile ah et
Kahr evinde neyler rahat
Bu derde dermanlarım kefaret
Bir ah ile suzdan gelir

Verse 2 (FECR-İ ATİ)

Hüküm sürer karanlık iç dünyamın iktidarı
Sokaklarım bu yüzden ıssız her yol uçsuz bucaksız
Denizlerimde renk yok bakabildiğince bak yıldızlara
Görünmüyor hain bulutlar yine kapattı ışıkları

Karardı her taraf fecr-i kaç yıldır bertaraf
Bak şu gözüme iyice bak bakışlarımda ince fark
Nedeni çok mu komplike bence çok basitti
Git bir ayna bul ve bak şu yüzüne egodan başka neyin var

Rap'te olmasa neylerim dinmez hiç hararetim
Harabeyim afetim yıkık bıraktı bendimi
Velakin depresiflik sardı mahsenim
Akça pakça tertemizdim bir zamanlar şimdi kirliyim

Yarama tuz gerek basıpta yaramı kanatmam gerek
Kanatmalıyım ki her acıyı bir defa tatsın yürek
Ben öyle yandım daha da yanmam
Bi kapı açtım bu dünyadan diğerine
bu dünyadan diğerine selametle


Nakarat(ŞAHSİ)

Durdum güneş batımında düşündüm
O güneş seni yakar ben hep üşürdüm
1 damla yağmura hasret kuru yüzüm
Şu kalemim üzgün

Ah dilim bir dert ile ah et
Kahr evinde neyler rahat
Bu derde dermanlarım kefaret
Bir ah ile suzdan gelir