Sanchez Melankolias - Küfre Bulanmış Hayatım

Gelen geçen zamana aykırıydı her fikir
Dua ettim gündüz gece dilimde hep zikir
Varsa gerçek dostum durma tut getir
Çok düşündüm bulamadım söyle hayat nedir

Aksi halime taksi çağır artık gitsin
Yüzüme gülümsemen yetmez söyle sen kimsin
Küfre bulanmış hayatı önceden sanchez'in
Kusura bakma arada bir kez gülümsedim

Söylediklerim boş değil gereken neyse o
Karışmasın işime işi bilmeyen kimse yo
Sende ya girer ya çıkarsın kapı açık zaten
Kim nereden bilecek bu çocuk ağlar her gece aslen

Tutup çekerdi şeytan ellerimden kendi yönüne doğru
Gece tek başıma gezdiğim caddelerin kaldırımlarıda soğuktu
Ölüm döşeğindeki düşüncelerime sanki rap serumdu
Çok kişi tanıdım fakat bir sevgilim bile yoktu

Kırık dökük yürek düşünce hep talan
Küfre bulanmış hayatımla geçer zaman Arama bulamazsın zati yok ki derman
Çok arkadaş eşittir çok kuyu kazan

Vaktinde seni de sevdim şimdi hatalarına sövdüm
Kırdığım tüm kalpleri odamın bir köşesine gömdüm
Yalandan ibarettin sadece yatsıya varamadan söndün
Adım listelerde olunca neden geri döndün

Gördüğüm acı tablolara önce ağladım sonra yazdım
Sevince çok sevdim bu sefer yalnız kaldım
Kalemim bana özgü ve has kimseden de çalmadım
Gerek yok zaten yeter bana aklım

Altı ay içinde iki sevdiğimi aldı beyaz kefen kara toprak
Sorsam ölüm nedir diye en yürekliniz bile korkak
Vakit doldu mu şah da piyon da aynı kutuda olacak
Beni sevmeyenler sabredin ölümüm yakın şafak

Sevgi rüşvet olarak verilmez en güzel hediyedir
Kahpe yüreklerse sadece suistimal edendir
Benim ruhum yorgun aslanım kendi gönlünü eğlendir
Unutma çektiğin acılar yaptığın kötülüklerin gölgesidir