Selim Bölükbaşı - Gülliye

Ha buradan giderum
Ben durudan yoluma
Döndüm de bakamadum
Ne sağıma ne soluma
Dinlesun koca dağlar
Anlatayum derdimi
Yarun güzelluğundan
Alamadim kendimi
Kızın adı Gülliye
Nasıl girsem kanuna
Dökülmüş zülüfleri
Bembeyaz yanağuna
Dolduru güğümini
Çeşmecuğun başında
Feruk gibu ufacık
13 14 yaşunda
Alup da kaçacağim
Bizim köyden yukari
Güğüm tutan elleri
Sanki finduk kukari
Üstündeki yeleğun
İşlemesi nakışi
Yakti yandirdu beni
Gülliyemin bakişi Sıra sıra gideyi
Çorabumun desenu
Peşun gibi bilurum
Vermezler bana seni
Gülli benim olacak
Ettum büyük yemuni
Mevlam onu almadan
Sakın öldürme benu
Belima parabellum
Çift tarafa takarım
Saçının zulüfüne
Dünyaları yakarum
Çağırun anasini
Kınalasun ellerini
Gülliye edeceğum
Bizim evun gelini
Koydu da güğümünü
Çeşmenun kıyısuna
Şimdi gitme vaktudur
Taban yukarisuna
Yüklendi güğümleri
Babasi su içecek
Gülli geldi dereye
Şimdi nasıl geçecek