Serkan Boran - Hüzün Yoldaşım

Güneş aşıp gitti yine hiç görmedin dağlardan
Gece ağır ağır indi şu koskoca kente
Bir ben kaldım yalnız çaresiz
Birde boyacı esmer çocuklar
Dön gülüm yine gel gülüm
Uğruna her gece sabaha dek öldüğüm
Dön gülüm yine gel gülüm
Uğruna her gece sabaha dek öldüğüm
Ürettik yeşerttik sonunda ayrı düştük
Ayrı derelerden akıyor şimdi hayat
Bir ben kaldım ortasında kavganın
Birde karanfil yürekli çocuklar
Dön gülüm yine gel gülüm
Dayanmaz artık hasretine bu ömrüm
Dön gülüm yine gel gülüm
Dayanmaz artık hasretine bu ömrüm Anlatılmaz bir sevda bu sızısı ta içimde
Hangi sözcüğe sığar ki şiiri yüreğimde
Çözülmez ki bu bir kördüğüm
Uğruna her gece sabaha dek öldüğüm
Dön gülüm yine gel gülüm
Dayanmaz artık hasretine bu ömrüm
Dön gülüm yine gel gülüm
Dayanmaz artık hasretine bu ömrüm
Dön gülüm yine gel gülüm
Uğruna her gece sabaha dek öldüğüm
Dön gülüm yine gel gülüm
Dayanmaz artık hasretine bu ömrüm
Dön gülüm yine gel gülüm
Uğruna her gece sabaha dek öldüğüm
Dön gülüm yine gel gülüm
Uğruna her gece sabaha dek öldüğüm