Sivas Yöresi Türküleri - Anlayın Dinleyin Veysel'i

Veysel Hakka erdi cahil anlamaz
Boşuna arayıp sorman Veyseli
Tellal oldu ama kimse dinlemez
Kulağınla duysan görmen Veyseli

Onu görmek yetmez Kâmil olmazsan
Sazında sözünde mânâ bulmazsan
Gözleri kör diye kale almazsan
Olur olmaz şeye yorman Veyseli

Sadık yarim diye toprağı seçmiş
Kazma ile ekmiş orakla biçmiş
Bahçe bağda aşlak sarmış dip açmış
Sakın köylü diye yermen Veysel�i

Nice güzellere bağlanmış kalmış
Arı gibi çiçek dermiş bal salmış
Uzun ince yolda gaflete dalmış
Düz iken yokuşa sürmen Veysel�i

İçindeki aşkı yare yazdırmış
Hislerini beyit beyit dizdirmiş
Küçük Veysel, Ahmet köy kent gezdirmiş
Bırakın açılsın dürmen Veysel�i

Pir Sultan Abdalın izin sürmüş
Yunusta Tapdukta kendini görmüş Âgâhî,Kemterin sırrına varmış
Onlardan aşağı görmen Veyseli

Onu Yüzbaşoğlu Mihmanîden sor
Ali İzzet ile Devranîden sor
Aziz Üstünden sor Aziyetten sor
Bunlar yol dostuydu kırman Veyseli

Onu Hüseyine Kul Sabriye sor
İstersen İzzete Hasgüle de sor
Emlek Yöresini bilenlere sor
Dağa taşa sorun durman Veyseli

Adım adım gezmiş vatanı yurdu
Kardeş kılmış Sünnî Alevî Kürdü
Birlik dirlik için çırpındı durdu
Sevgiye mal edin harman Veyseli

Bayrağı toprağı genel hak görmüş
Atasına minnet duymuş iz sürmüş
Bölücü bağnazı taşlamış yermiş
Derde deva edin derman Veyseli

Emaneti der ki iyi tanırım
Filozof tabiri yetmez sanırım
Çağın ozanıydı benim onurum
Ümmi cihan gelse vermen Veysel�i