Varmeta Molaj - Eskimeyen Dostlar

Sözleri :

yaşamaya gücüm yokken yanımdaydı lan enes
arındırdı kir den,pislikten sanki nefes
gibiydi, merhem olmuştu, kanayan her yarama
kaç gece sabahladık şükürler olsun yaradan

çok garip bi tanışmaydı üstelik fake hesapta
söyleseler inanmazdım,tahmin etmezdim hesapta
değişmemi sağladı ve beni rap'e bağladı
gerçeklerle yüzleşip, masallara kanmadım

unutmam,unutamam ben bana yapılan iyiliği
hayri biçer dostumla kazandım kimliğimi
ultraslan ruhuyla, tartıştık çoğu maçı
onunla konuşurken, unuturum ben ne acı

ne kin kalır benim kalbimde çoğu kez
üzüldüğümde anlardı, ne bu soğuk ses
diye sorardı, dostluğuna bağlıydı
uykusuzken gözaltları tamamen kanlıydı

bunları yazarken düştü ömer aklıma yılları eskittik, otururdu yan sıra
da yaşardı,yada öyle sanırdı kendini
kazanması oldukça güç oldu kendi benliğini

başarıya açken, ayrılığa toktu hep
konuştuğu kızlar depresyona soktu ne
farkındaydı, hemde hiçbirşeyin de
sersemleşiyodu herdefada,üzülmesin be

adem çalık dostumsa, adamlığın dibiydi
dışarıdan baktığında saftiriğin tekiydi
içtik hep çoğu zaman maçka parkının içinde
bana karşı beslemezdi gram kötülük içinde

ölüm dahi olsa, buna beraber hazırlandık
sarhoştuk bazızaman belki çok sapıklaştık
mutluyum dostumla, sahip olamaz dostuluğa
çoğu genç,sinirlenir ve olurdu mor surat

zaman dahi eskitemez türkanla olan dostluğumu
doldururdu tek başına, kalbimdeki boşluğumu
saçmalayıp gülerdik, sanki abla gibiydi
sevdiğimin farkındaydı çünkü özel biriydi