Yavuz Bingöl - Gül-i Zar

Bir sahil meyhanesinde
Kederliyim yine içiyorum
Yanına yakmaz evin dikenli
Yolundan geçiyorum

Derdim, kederim, efkarım
Beni benden çalan o yıllarım
Çocukluk yıllarımdayım tutmuşum elini
Gül-i zar'ım

Solmuş güller bahçesinde
Kederli bir gül Gül-i zar
Bir kere de gülsün yüzüm
Canım annem Gül-i zar
Benim derdim bana yeter
Bitmez çilem geçmez gecem gülüm
Boğazımda kördüğümüm neyim varsa
Aşkla büründüğüm

Canım çıkar bedenimden
Düşününce o rüyanı
Bahçemizde demler çayı babamız
Her akşam kederini

Ben dünyanın ortasında
Solmuş güller içindeyim
Mesafeler aramızda olsa da
Annem senin bahçendeyim