Yeşil - Dön Dünya

Bir nefes üfledi titredi içim
Hissettiğim tek şey o boşluğun içi
Gitme vakti için kuşluk iyi bir seçim
Dilimden dökülenlerdir ecir ya Rab ecir
Ardından geleceğim, geleceğim sensin
Merak ediyorum nasıl tükeneceksin?
Gökyaşı ormanlarına sinecek sis
Gel çünkü gelmesende gideceksin
Gözyaşlarıma dokunma acılarım bulaşır
Gittikçe kırışıyor teninin ipek kumaşı
Gittikçe uzuyor kirpiklerin
Gittikçe bitiyor bildiklerim
Nakarat x4:
Dön dünya
Beni ince bir koza ipliğine ör dünya
Ne çektiğimi gör dünya
Dünya dön dünya
Benim ne çektiğimi gördün ya
Artık unutmazsın
Yaşanmak güneşli günler bulutlarsız
Öyle içten varsın ki bende en içte
Seni görünce bir gün öleceğim sevinçten Seviyorsun aldatma sev içten
Sanırım tükenmeyecek ayrılıklar gidişler
Aldırma karanlığıma zaten geceyim ben
Adının geçtiği şiirlerde gizli bir heceyim ben
Kırılmaya mahsus yaratılmış bencileyin
Bir yağmur damlasıyım topraksız niceyim ben
Yalnızlığı neresinden tutayım?
Tutup yakasından olmadığını unutayım
Bozkırımın kısrak görünümlü ciğeri kuru tayı
Seni çatlatacak kamçı koşturacak komutayım
Ayak bastığın yerdeyim toprağım
Nasıl beceriyorsun böyle güzel kokmayı?
Yüreğinin surları ben kılıcım ok yayım
Nasıl beceriyorsun beni seninle cenge sokmayı?
Kır beni kırağı; kır ki incineyim
Kır ki kinci bakışların dağılsın
Kırk ikinci günündeyim gidişinin
Kırk ikinci günü bugün vücuda gelişinin
Nakarat x4:
Dön dünya
Beni ince bir koza ipliğine ör dünya
Ne çektiğimi gör dünya