Kolpa - Yatağın Soğuk Tarafı

Ne zaman unutulduk?
Ne zaman geçmiş zaman?
Ne zaman hatırladın adımı ben sormadan?

Unutulur elbet her şehir ve her insan
Aldığımız hiçbir nefes bile içimizde kalmıyor inan
Bu kadar fazla uzaklaşmış olamaz yıllar
Bir dokun sen de anlarsın içimdeki kül hala sıcak

Ama çok geç artık bundan sonra

Bırakın ne olursam olayım
Aklım fikrim darmadağın
Yakıyor elimi ne zaman uzatsam
Yatağın soğuk tarafı

Hiç kimseye bir sözüm yok
Sana yok, bana yok, hiç kimseye yok
Yakıyor elimi ne zaman uzatsam
Yatağın soğuk tarafı

Bir camın buğusuna, arasına kalp koymadan
Yazılmış baş harfler gibiyiz
Öyle yalnız, öyle sıradan

Unutulur elbet her şehir ve her insan
Aldığımız hiçbir nefes bile içimizde kalmıyor inan
Bu kadar fazla uzaklaşmış olamaz yıllar
Bir dokun sen de anlarsın içimdeki kül hala sıcak
Ama çok geç artık bundan sonra

Bırakın ne olursam olayım
Aklım fikrim darmadağın
Yakıyor elimi ne zaman uzatsam
Yatağın soğuk tarafı

Hiç kimseye bir sözüm yok
Sana yok, bana yok, hiç kimseye yok
Yakıyor elimi ne zaman uzatsam
Yatağın soğuk tarafı

Bir camın buğusuna, arasına kalp koymadan
Yazılmış baş harfler gibiyiz
Öyle yalnız, öyle sıradan

Ama çok geç artık bundan sonra

Bırakın ne olursam olayım
Aklım fikrim darmadağın
Yakıyor elimi ne zaman uzatsam
Yatağın soğuk tarafı

Hiç kimseye bir sözüm yok
Sana yok, bana yok, hiç kimseye yok
Yakıyor elimi ne zaman uzatsam
Yatağın soğuk tarafı

Söz-Müzik: Haluk Kurosman