Abdülbaki Kömür - Kelebek Kanadında Surlar

Öl mü desem seni anlatırken
Yoksa dağı sararak yaran nehri mi
Sana benzetsem
Anamdır anlattığım, anamdır anlatamadığım
Gözlerini tevekkülle dağların ardına yatıran çınar
Seni anlatmaya böyle başlayacağım
Ve sözlerin yetmediği yerde
Yardıma yağmurları çağıracağım
Sen geceleri beklerdin
Seni beklerdi teheccütler
Mevsimler değişir, değişmezdi geceler
Hayat çatık avuçlarımdan sızardı dudaklarıma
Ak bir nehir olurdu bedenimde
Ben beşiğimde gurbet ezgileriyle büyürken
Anam içindir seçilmiş sözlere bunca yalvardığım Anamdır anlattığım sandıkça yarım bıraktığım…
Küçük bir çocuk gibi her gece korkak
Kentlerden kaçıp kucağında ağladım…
Bir dağ görsem erişilmez
Ya da dev gemileri kucaklamış okyanus
Kavuştum der sarılırım,kollarım yetmez..
Gözlerim ilişir gökte beyaz bir buluta
Anam diye bağırırım beni işitmez…
Bir çocuk annesiz sokakta
Ben şehirde seni ararım…
Seni beyaz kuş tüyüne benzetsem
Akdeniz'liye anlatırken imbat desem
Ve seni bütün anneler adına
Bütün çocukları seni adına sevsem