Abdulkadir Şehitoğlu - Ne Allaha Kul Olduk

Ne Allaha kul olduk ne insanlara yâr nefret kinle yoğrulduk biz hep gördük zarar
Ayrılık azap ise birlikte hep rahmet var günahlar şeytan ise sevabında Allah var
Gelin birlik olalım barışlarda kalalım sevgiyle yoğrulalım ilâhi Haktan rahmet var
****
İlâhi ruhumuza işlediğin bembeyaz sayfayı günahlarla kirlettik. Vücut iklimimizi aydınlatan gönül ışığımızı kararttık. Divaneyiz şimdi. Viraneyiz hepten. Aşkının ışığından zerre miktar daha gönder. Pişmanız, yoksuluz, muhtacız merhametine. Çöle döndü akan kaynağımız, kurudu gözyaşlarımız. Soluksuz kaldık ağlamaktan.
y sevgililer sevgilisi, ey karanlık gönülleri aydınlatan, ey dertle dolmuş sineleri ferahlatan ilâhi nurum neredesin? Yağdır rahmetini sağanak sağanak, serpiver yürekler damla damla neredesin? Biliriz ki her yerdesin, biliriz ki aşkınla yanıp tutuşan, yürek sevgisiyle daim sana koşan kalplerde gönüllerdesin. Hudutsuz rahmet kapıların var senin. Birinden olmasa da al içeri diğerinden bizi. Derbederiz, perişanız, affet bu aciz bizi. Açtık ellerimizi niyaz içinde pervaneler gibi döneriz kaldırman için aradan perdeleri. Sen ki her şeyi bilensin, sen ki herşeyi işiten ve görensin. Hamd sana, şükür sana, tüm övgüler sana. Sızlanır gönüller, yanar kalpler neredesin ey sevgililer sevgilisi. Ne olur, ne olur kurut şu bataklığımızı. Açsın rahmet susuzluğundan sararmış güller. Yeşersin sevgisizlik çölünde susuz kalmış gönüller.
Ey sevgililer sevgilisi, öyle bir iman ki sana yoluna can verecek. Öyle bir sevdaki sana sonsuzluğa dek seni karşılıksız sevecek. Çöz artık günahlardan buzullardan yürekleri. Aç üstümüze rahmet şemsiyeni. Yağmasın artık dona çeviren kara bulutlar. Yeniden dirilt hidayetinle bizleri. Ve aydınlık sabahın merhamet halkasında döndür bizi. Uçsuz bucaksız rahmetin umut saçan affının deryasında yıka bizi.
Ey sevgililer sevgilisi. Ey sevgililer sevgilisi.