Abdurrahim Karakoç - Ellinci Yıl Hesabı

Bağladım nefsimi zincir yulara
Dünyayı duvara astım gel de gör
Rahatı huzuru attım kenara
Çileyi bağrıma bastım gel de gör

Yürüdüm sel oldum durdum göl oldum
Mazluma mağdura kıvrak dil oldum
Zulüm sıcağında serin yel oldum
Yürekten yüreğe estim gel de gör

Sonu hatırladım ilki duyunca
Kula kul olmadım ömür boyunca
Hakkın zehirini içtim doyunca
Batılın balına kustum gel de gör

Ülfetim olmadı iriler ile
Ağıla girmedim sürüler ile Ölümden korkmayan diriler ile
Selamı sabahı kestim gel de gör

Aşk ceylanı emzirince sütünü
Taşa çalıp kırdım benlik putunu
Düşmanımdır inkarcının bütünü
Allah dostlarıdır dostum gel de gör

Bazı kötülüğü kovdum elimle
Bazı kötülüğü yerdim dilimle
Gücüm yetmeyince kendi halimle
Haksıza buğzettim küstüm gel de gör

Çıkar için laf davulu çalmadım
Hiçbir yerden makam rutbe almadım
Bildimse söyledim korkak olmadım
Bilmediğim yerde sustum gel de gör