Abdurrahim Karakoç - Hasan'dan Gelen Mektup 4

Aha bu mektubu saldığım zaman
Köyde kötü şeyler oluyor gene
Pekmeze karıştı olanca saman
Pınara sülükler doluyor gene

Bir rezil türküdür dinlediğimiz
Tadını tuzunu bilmediğimiz
Tüküre tüküre kirlediğimiz
Utanmaz suratlar gülüyor gene

Evlek evlek ekin idi tarlalar
Hasar etti piç sıpalar danalar
Emeği zay'olan garip analar
Ağlayıp saçını yoluyor gene

Tohum gene susuz toprak gene sert
İlaç gerek ilaç öldürür bu dert Köy oba mahalle öfkeden fert fert
Ölüyor ölüyor ölüyor gene

Yaramız bir değil elli değil ki
Odun kim adam kim belli değil ki
Her insan pergelli pilli değil ki
Biri gidip biri geliyor gene

Çarkı ters çevirdi kalleş kolanlar
Ne olduysa bize oldu olanlar
Adam sandığımız cıvık oğlanlar
İbiş'in sazından çalıyor gene

Yiğit kim korkak kim göremiyorum
Şaşırdım bir karar veremiyorum
Neme lazım deyip duramıyorum
Öfkeler uykumu bölüyor gene