Abgun Şah - Kim Bilir

Bazen keşkelerle kaldığımda keşke kalmasam diyorum.
Yaşayan her bir leşe hışımla göz dikiyorum.
Başlangıcına koyduğun kaç hayali meyal diye hatırladın?
İlerdi doğru her gittiğimde geride kaldım adım adım.
Muson ver yahut kasırganla al beni.
Kin beslediğim beslemelerin başına tek tek sar bir deli.
Sömürdüğün dünleri gecelerle paylaşan benim.
Ölümlerden ölüm beğensem yaşamaya kalırmı delil.?
Bir rabbim var başbaşayken içimi döktüğüm.
Canıma tak etti hislerinle ördüğün körlüğün.
İzimden ayrılan hayırsızı şerleriyle söndürün.
Diri gömsenizde bıraktıklarım kördüğüm.
Kimse kendim değil zira ben kimsesiz değilim.
Hayallerinle zenginken sevginde sersefilim.
Suskunluğumdan gelir sebeplerin sessiz kerameti.
Benliğimde kayboldum hakkınızı helal edin...

Beni bulun ve susturun ismimi.
Bunca zamanın çizmeyin resmini.
Yolduğum bütün dileklerin izleri kalır gecemde.
Kim bilir..?
Gidersin gözün arkanda, yalanın canlanmasın. Gamzelerime somurttuğumu Hak'tan başka
Kim bilir.?

Sakladım gözümden bile sakındığım hazinemi.
Aşk kanımı emer gider ve izlerim müsebbibi.
Aklım başımı almasaydı şimdi yaşardım sağ salim.
Arkasına bakmaz bana selamet eden her zalim.
Benden cümle sakınma.
Cümlelerim sana kurban.
Yattığı yerden değil sevdiği kalpten bellidir ki aslan.
Hepimiz bir faniyiz neden günaha yaslanırsın?
Gelecekte bulundukça , sen hep bugüne saklanırsın.
Muhakkak ki hak dediğimi alırım elbet.
Elin yüzün kirliyken bana konu açılmasın saflıktan.
Bu karanlığım saflıktan.! Kaybettim hep aflıktan.
Yemin olsun her şarkımda vurucam denize kalkıpta.
İlham değil yudumluk bir tat.
Abgun manevini çizen en temiz ve somut hattat.
Mükafatın yaşam kadar ölüm...
Yaşın kadar sürün..
Kusurlarımı örtmek için sende geceye bürün.