Abluka Alarm - Sabret Daha Çok Gün Var

İnatla yürümeliydik oysa hayat denen yolu, sabır, kaçırmadık bu gemiyi hadi devam yakın sonu.
Şu insanoğlu sanki bir senaryo gereği var olur, içinde şevki kalmamış ve suretinde bir sürur.
İlişkiler ticareten mi? Çelişkilerle bezeli, gelip ve geçici bak bu mutluluk emaneten mi?
Hayattan istenen ne, neden sürekli yergi, cevap gerekli şahsen, var mı sahi? (Söyle)
Gözyaşı mahcup bir hâlde yine mi yüzünü süsledi? Kaybettin hevesi bulamadın ki yine kayıp bu serseri.
Dönmez geri, visali yetmez, bul şu gerçeği, lafzımda anlatılmak istenen umut mesaisi.
İnsana dair, ölüm kalım hayatta daha ne varsa velakin alışıyorsun kötüye ne kadar zor da olsa.
Boşalsa gözlerinden elem yağmurları, tek temennim olur inan ki biri çıkıp kurutsa.
Koca bir dün bıraktım içime, kurcalar bugün dünü, aslında mesele dün duvarlarından görememek günü.
Affet beni devam da edemem velakin istemem, bak yine bekler yarın fakat icabet edemem, derim.
Ruhumu ıslatmak için atıldığım bu deniz kimin, yüzmeyi bilmez bu yüzüm sormuyorlar var mı gemin?
Umut bu seferin oysa en vefalı kaptanıydı, her deniz bir limana muhtaç sabredin!

Sabret daha çok gün var, kasvetli ve dar yollar, kurak bir hayli aklım, imdadıma kim damlar?
Bir hayli alçak oysa aşılmıyor duvarlar, elbet biter bir gün, sonunda mutluluk var...
Tanrı nasıl istediyse biz de öyle yaşıyoruz, sömürme tutkusuyla bence birbirimizi kazıyoruz.
Nasıl ki manevi acı akılda büyük sızıysa yaşam yürekte umuttur, umut da bize lazım ya!
Alakasız gurur mu benle köşebaşında didişmiş? Gecem yalnız, yıldızlarsa birbiriyle sevişmiş.
Zaman geçerken ben (ben) çoktan değişmiş, geriye kalan hikâye inadın aşkı yenişiymiş.
Kimde neşe varsa bilmem, karanlıktır içim, devamlılığım olmalı, duygular prestijim.
Bir seferlik şansım varsa ayrılığı silelim, geriye dönmemek için hayata gelmiş bir etim.
Kâğıttan silmek gibi değildir (bil) kalpten silmen, sebepsiz sorunlarına düşmüşsün bak yeniden.
İnsanım, pişmanlığından başı öne eğilen, parayla aşkım olsa yazamazdım derinden.
Hayat içinde bir hayat var ikiye ayrılan; derin, hüzün acıyla yasta, gönlü sevgi bulamayan.
Ve bilinebilir diğeri zevk sefa içinde savrulan, çift taraflı döngü bu, yaşam oyunu sağlayan...

Sabret daha çok gün var, kasvetli ve dar yollar, kurak bir hayli aklım, imdadıma kim damlar?
Bir hayli alçak oysa aşılmıyor duvarlar, elbet biter bir gün, sonunda mutluluk var...