Adanalı Bela - Hayatımdan Kesitler

Yasamadim ben hayati birgun olsun bahari
Hep karsima cikti durdu hayatinda kazi
Alnima yazilmis benim bir kere bu kara yazi
Sevmek bu kadar mi zor anlamadim insanlari

Hayatima dondum baktim bazen varlik bazen yokluk
Hayatin mi cilvesi kaderimde var bir bokluk
Sen olmadigin gun ise bazen sicak bazen soguk
Hayatin icinde hep biz kandirilip durduk

Hayat bana bir rol Verdi adi sevgi oyunu
Bu oyunda bas rolde sen ben ise oyunun sonu
Sevmez dedim bu cocuk hep sevginle avundu
Senin beni sevmen ise hep dilimde dua oldu
Dilimde duam gonlumde yaram oldu

Yasim 20 dediler bu okudu adam oldu
O zamanlar tabi bendim ailemin tek umudu
Seni gordum ogrendim hayatimin yolunu
Hep senin icin ciktik iste bitirdim okulu

Babam dedi ki bana kucukken adam oldun sen
Baba hayat cok yordu beni bir bilebilsen
Keske hayati tekrar basa cevirebilsem
Unutsam gecmisi yeniden baslayabilsem Keske herseyi unutabilsem baba

Unut benle gecmisi uzat hadi elini
Sende bana tapsana benim sevdigim gibi
Icimde buyuttum ben bu ilah gibi sevgiyi
Hic kimse dolduramaz bu kalbimdeki yerini

Kirdilar yiktilar kalbimi yinede yilmadim
Gordugunuz gibi yine dim dik ayaktayim
Her gece ellerim havada Tanriya dualarim
Yeter artik hayat yordu bitmez isyanlarim

Yeter artik yeter kader bana oyun oynama
Bak cikamaz oldum girdim ben dibsiz kuyulara
Yuregim sana ait ama ruhum zindanlarda
Kalbim yenildi sevdaya olum gelse ne fayda.

Cilgin zamanlarda yasamak bize dustu
Olumun acimasizligi her zaman kinden beter
Gidenler gelenler dusenler
Ah zamanin sonsuzlugunu anlamayanlar
Dustuk yola guzel seyler bulmak umuduyla
Isiklariyla buyuk sehirler yol oldu bize
Iz surduk yalnizliga...