Erguvan bakışlı bir akşam üstü
Bir büyük caddede vurdular beni
Neon lambaları yeni yanmıştı
Yanımdan insanlar geçeyordu
Beyaz gömleğinde al kan lekesi
Gittikçe büyüyordu sımsıcak
Rüzgarlar ılıktı mevsim bahardı
Erikler çiçek açıyordu
Kurudu dudaklarım yandı yüreğim
Yumdum avuçlarımı, tuttum çölleri
Bir ıssız ormanda bir berrak gölden
Ürkek ceylanlar su içiyordu
Bir duvar dibine yattım upuzun
O mavi ışıkta kaldı gözlerim
Göğsü kaba mor dağların başında
Telaşlı kartallar uçuyordu