Ados - Sepya

Ne demiş şair?
Bahçemizin halinden, baharımı kıyasla...

VERSE 1
Kardan anlamlar yaparken, üşüyor ellerim.
Bırak açılsın içimin en derin yerinden hislerim.
O kadar dolmuşum ki, ağlamak bile zorla.
Gülememekse acının en yalın hali, bana fazla.

Açılmış penceremden, kafamı uzatsam görür müyüm?
O küçük ellerinle, yüzüme dokunsan ölür müyüm?
Seni de beklediğin o yerde gördüm, üzülme.
Yanına gelmek isteğiyle, elim kolum kördüğüm.

Hayalle gerçek arası, ilaçlarla avunmak.
Adın şakaklarımdan içeri sokuldukça yorulmak.
Eylül'ün başından sonuna doğru uyursam.
Senin huzurun içime dolardı, biraz sarılırsam.

Anlamıyorum, içimde saklamıyorum özledim.
Bakınca eritiyor o, güneşe doymuş gözleri.
Yanımda hayallerimi sardığım battaniyem.
Ve gönlün infilak edişleri, tükendi nefesim.

Git ona, git gerçek sevdiğinle kucaklaş.
Düşüyorum dudaklarından, hayatımdan uzaklaş.
Bilirsin bu aralar çok derdim oldu, boğuldum.
Senin de yüzünü astım üzgünüm, benimle yoruldun.

Benim hayatta istediğim, hiçbir şey olmadı.
Bir seni çok istedim, senin de için benle dolmadı.
Koskoca İstanbul'da, beni mi buldun be kadın? Allah'ın belası bir adamım, yanımda kimse kalmadı.

VERSE 2
Bırakma, beni bir an bile hiç bırakma.
Bencil isteğimden ötürü, affet asla bırakma.
Sana bir söz verip, bugün kendimden geçiyorum.
Dünya beni yutmadıkça, seni asla bırakmam.

Sonbahardayız, bakışlarımda sepya.
Tüm hislerimde sarı bi fon ve kanayan ağaçlar var.
Geliyor üstüme tarihin en zehir sözü,
Aslında cam kadar şeffaftır aşk, görürsünüz.

Bir resim değil, bir mevsim olmak istedim.
Adım soğuk olsun, sen içimden geçerken ısınırım.
Bir günlük değil, bir ömür olmak istedim.
Kanım kurusun, ruhumun tek sahibi sensin yemin.

Ağladığımı kimselere söyleme anne!
Utanırım bilirsin, karanlıkta yok olurum.
Gecenin rehavetini, hep sırtımda taşıyorum.
Ve bir de senin derin yokluğun, yalnızlık olgusu.

Acıma duygularını, götür benden uzaklara.
Sessizlikle yoğuruluyorum, sen gidince yarına.
İçimde umutlar boğarken, gözün gözüme değmesin.
Kırılsın protein bağı ve kapansın gözlerim.

İhtiraslarım minimal, gözlerimi kısıp da baktığımda,
Gördüğüm tüm sıfatlar mı kompliman?
Yalanla dönen çarkların birinde yazıyor aşk.
Gözyaşıyla duruladım bu kalbi, temizdir inan.