Ados - Zorlama

Sığındı semaya gözlerinde martı hüznü,
Avuçlarında sahifeler yandı hayat düştü,
Ekmek aslanın ağzında çok yakışıklı,
Mantıklı evlilik kararları bir başka güzdü.

Yaşı ilerledikçe bütün yollar uzandı,
Meslek ve geçim derdi sanki gırtlağında tuzaktı,
O özgür olmak istemişti kendine sorsan,
Özgürlük en basit isteklerinde bile uzaktı.

Sığmıyor aklının ücralarında deniz,
Yedirememiş parayı kendine yok onda bir değeri,
Yok olmak istemiyorken yok oldu gülmeleri,
Yok oldu benliği yok saydı bütün cümleleri .

Solan bütün güneşleri toplamış ceplerine,
Yer bırakmamış insaların en büyük isteğine.
Bi yol bulurum derken anlamış hiç yoktu bile,
Yorulup uzanmış rüyalarının dizlerine.

Nakarat x2
Zorlama,burda biter bazı şeyler,
Bitsin artık istedim bitecek bazı şeyler.
Ne yaparsam yapayım bu insanlar razı gelmez,
Kölesi olmuyorsan hayat senle iyi geçinmez.
Biraz daha baktı onu terketti semalar,
Oda unuttu gerçi uyanmıştı rüyadan.
Islak avuçlar kaldırım ıslak,
Bütün yolu sel kaplamış artık adımları ıslak.

Yavaşça terkedecek bildiği tüm dengeyi,
Mantıklı düşünmekten uzaklaştı sıkıldım deyip.
Neyi düzeltebilir bilmiyor hiç birşeyi,
Elinde çözüm yokken alt edemez hiç bi derdini.

Nasıl bi dayatmaysa doldu küçük gözleri,
Boşvermek istiyorsada kalbinde korku gerçeği.
Aklına toplanmış her senaryo geçersiz,
Ahmakça bi kaç fikre kapılmakta hiç geçikmedi.

Büyük Bi Olumsuzluk Oluşturdu Kütleyi,
İçinde Sıkıştığı Bedeninden Kutlulmak İstedi.
Öyle Oturmuş ki Tam Göğsüne Sıkıntı,
Yarım Nefesler Alıp Hayatı Düşünmekle Yetindi..

Nakarat x2
Zorlama,burda biter bazı şeyler,
Bitsin artık istedim bitecek bazı şeyler.
Ne yaparsam yapayım bu insanlar razı gelmez,
Kölesi olmuyorsan hayat senle iyi geçinmez.