Ahvâli Efgan - Sevemiyorum Saçlarından

Kuşkularımı al götür bu zaman, bize bi düşman
Her adımım artık hüsran, bi hayli yoktun oysa
Ben hayalinle yaşıyorum, kış misali noksan
Sağırım artık bağırsanda duymam
Burama kadar hüzün, kültablam,yanan bi sigaramdın
İçime çektim seni sancılardan bile farksız
Dokunamamak sana, bi çare bulamazdım
Amiyane hislerimde kaybolan tek kadındın
Bu sokaklar boyunca, izbeler mi benim oluyor?
Bilirim beni arıyor, gözlerin beni tanıyor
Özlemin acıtamıyor yüz hatlarını unutamıyom
Tam bi kaza gönlüm ayağa kalkamıyor
Seni sevmek, kuru bi ağacın dallarında
Sahi benim neyim kaldı , sen dışında ?
Bu yollar meşakatli, dönülmüyor korlarından
Ben dışında kimse seni sevemiyordu saçlarından
Yağmurlar ıslatıyor, sana olan inancımı
Hep senle yetindiğimden kazançsızım
Yerleştigim her gönlün, devrilir binaları
Ve bilki bugün bu oda dolusu dumandan zararlısın
İstersen,karanlığıma gel kolumda olmasanda
Solumdasın, baharsın bana kış olsanda
Ben hayli karanlığım, dertlerimin karasından
Ölüm müsün söylesene bi kaç satıra sığdırılan?

Sevemiyorum saçlarından bi kahve hatrın var
Ne kadar arasamda hiç bir yanda yoksun yar
Nefesim yalnız bak başka tende boğuluyorum
Beni gel çıkar bu karanlığın arasından
Sevemiyorum saçlarından, tüm şiirler yorumsuz Bu ara garip bişey kan kusuyor umudum
Sende dahil herkes bu gönle sorundu
Cigerlerimin katranı sen gözaltlarımın moruydun

Hatıranda takılı kaldım çıkamadım
Her bu mevsim sen kokuyor her şiir
acımasız
Her an kolumda pişmanlık adımlarımdan usandın
Yanımda olmaman bi ölümden de tutarsız
Gökyüzünde yıllardır yıldız yok
Bu yüzden anlamı yok varlığımın yokluğumun nedeni o
Gözpınarlarım kuruyor , sana dönüyor rengim
Bana hiç açmayan papatyalar gözlerinin dengi
Artık özlemimde fevri ,senli günlerim tükendi
Ben artamıyorken aşkına sen kimlere yettin
Biran kutupta donuyorken , güneşim oldun yetiştin..
Yıllar oldu mutluluk benim değil ki
Göğsüme saplanan bir hançerdin, acıydın
Daralan göğüs kafesim, asla dikiş tutmayanımdın
Geçmiş olanlar geçmişte kalır mı ?
Ben dışında herkesi duy, bitek bana mı sağırdın ?
Bu dakikalar şahidim ya ölüm kapıma dayandı
Gitmen hariç herşey , saçlarında yalanmış
Tek bi umut kalmayan o şehirlerde duramazdım
Acımı taşıyan adın kadar kirlenlemiyorum artık
Her harfin ölüm, Yüzüm toprak ; bilirsin ölmem ben
Bi mevsim üşüyorum bulutlarımı silemezken
Bu yağmurlar, seni gönlümden silemezler
Yeni bibahar olmasın ,seni bir kez daha göremezsem