1. Verse :
Beklentiler, Beklentiler kus
Tökezle düş diye başımda bekler her puşt
Sıcaklığa öyle muhtacımki olcam zerduşt
Öyle perdşutki ruhum uçup gider her düş
Bakınca fiilen, insanlar iğrenç
Yer denen şu şaheserden hiç eser yok iyiden
Sırf bundan değilse açlıktan acır midem
Ve sade müzik olur ruhuma zırh ve miğfer
Sefalet çorbasına gözyaşım tuz
Ve bunun gayriihtiyari sonucu söz yazıp dur
Sapıt ve yazdığın her sözünü çöp yapıp şut
Atıp bidona ağla biraz, gözyaşım dur
Baya bi zayıfladım yürümek artık zor bana
Etrafımda zorbalar, beyinciğimi kor basar
Ruhumu hiç yormasam yorar beni yo falan
Şarkı değil destan olur hayatımı sorsalar
Nakarat (x2)
Sıkıldım artık bu ghetto luktan Tanrım
Bu soru sana aslında sorulmaz ama
Neden neden neden neden
Neden neden neden neden
Engelim olunca her yolumda Tanrım
Özür dilerim ama tek sorum var sana
Neden neden neden neden
Neden neden neden neden
2. Verse :
Sabah uyandığımda tek sorum neden ama
Akşama doğru falan hep sonuç keder
Rest olup hemen içim birden eks olur
Cebelleştiğim hayat çok zor bi tez moruk
Eben meben kalmaz, şu an yaşadığım his garip
Etrafım izmarit, sadece izmarit
Bardaklar tavlalar ve tabaklarda izmarit
Yinede benden çok buna perdelerim müztarip
Nereye gidersem ben gelir hep kuyruk gibiler
Sonra dedim birden, delirmek buymuş
Affedin beni eğer gelirsem huysuz
Eğer şu anda bi şeyler dediysen duydum
Aaaah !! Yeter !!! Neden başım böyle
Şu aciz ruhum neden beden taşır köhne
Bu dört duvar herşeyimi aldı benden
Aldı benden, aldı neden, aldı neden
Nakarat (x2)
Sıkıldım artık bu ghetto luktan Tanrım
Bu soru sana aslında sorulmaz ama
Neden neden neden neden
Neden neden neden neden
Engelim olunca her yolumda Tanrım
Özür dilerim ama tek sorum var sana
Neden neden neden neden
Neden neden neden neden