Alef high:
Yorgun bedenim hayli umut besledim
Unutabilirsen haydi unut sesleri
Sen oldun ezberim yine de devam ettim
Düşünmeye seni mutsuzluğu resmedip
Gözlerindi bi tek görmek istediğim
Bana dönmek istediğin zaman söyle
Bilmediğim kalan varsa içinde bilmek istediğim ve
Merak ettiğim nasıl olduğun sevgilim
Haklı ya da haksız mantıklı ya da saçma
Biraz şizofreni biraz da kalan aşka duydugum
Saygıyla özdeşleşip devam ettim yazmaya
Merak etme fazla kabalaşmam
Zaten umurunda da değil sanırım
Kimse bilmez içini deniz iyi sanılır
Düşünmekten kafayı yemek üzereyim
Nasıl denizin yerine sana başka biri sarılır
Nakarat:
Olmasın kimseler belki de yol yorgunu bu yürek
Belki de yok yolum tüm dünyalar üstüme
Gelir son kez baksam gözlerine öyle gitsem
Kokunu almasa kimseler
Kaptan verse:
Bırak o duygularımı ve şimdi mutlu ol
Senden uzaktayım diye günlerdir uyku yok
Özlemini dile getirmek istedikçe bana
Acı verir şekilde gözlerime resmin çarpıyor
Kararır ortalık bi anda yanıma geldiğinde
Kafamdaki kuruntular çabalasan da kalbe inmez
Sorunlarınla yüzleşirsin devamlı
Bu hayat böyle bişey bazen babamı tanımaz haldeyim
Gittiğinden beri sayar oldum günahları
Unutursun bazen tüm kötü rüyaları
Mutluluk veren şeyi seninle istesem de
Hiç benim olmadın bakıldığın da güya varım
Salakça gelir tabi düşünmekse saçmalık
Ben korkmadan giderim şimdi benim yerime aç kalır
Aç bakalım kollarını başka insana
Bu da unutmak için en kolay yoludur kaçmanın
Nakarat:
Olmasın kimseler belki de yol yorgunu bu yürek
Belki de yok yolum tüm dünyalar üstüme
Gelir son kez baksam gözlerine öyle gitsem
Kokunu almasa kimseler