İlimle adımlar çağı yazarım
Gerisin geriye giden utansın
Doldurma akıla ben de kızarım
Hedefsiz sürüye giden utansın
Bazen denge kaçık bazen uçuksun
Dünyalar değişti elde buçuksun
İrticanın emzirdiği çocuksun
Akıldan yarıya giden utansın
Anlamsız kavgayı kapattık baştan
Dirildi bir millet zorlu savaştan
Terle fidan diktik ekmeği taştan
Barıştan beriye giden utansın
Yağmadan kar şemsiyeni açmışsın
Yangını çıkarıp sonra kaçmışsın
Açılınca gördük meğer hiçmişsin
Peteksiz arıya giden utansın
Vicdanım hür fikrim özgür yaşarım
Yaralı bir gönül duysam koşarım
Bal tutan parmağın yalar şaşarım
Hortuma boruya giden utansın
Hürriyetten özgürlükten beriye
İrade dediğin lazım diriye
Çoban ise gereklidir sürüye
Bir tutam darıya giden utansın