Alihan İş - Anksiyete

Tüm hayatım kendime kızmakla geçti,
Her seferinde dedim ”Hırslan be rapçi”
Ama bunun sonu yok biliyorum
Bu senaryo benim değil, kader beni ısrarla seçti!
Kızsam da geçti, bu garip bir manifesto,
Rap pusulam, hayata protestom!
Avaz avaz bağırdım, duymadın.
Sana kalsa ne alaka hiç ses yok!
Ne yapsam çare yok,
Mutsuz bir palyaço
Gibi geçiyor ömrüm,
Yalanlar gördüm
Umutlar kayboluyor,
Bu kozmos beni boğuyo
Tekrar deniyorum,
Ama yok, film başa sarıyor.
Bu bir girdap, deme imdat
Bir yolubu bul, gerekirse risk al.
Düşün kafa yor, zaman akıyor
Hayatın elinden kayıp gidiyor!

Yine bozuluyor anksiyetem,
Gidene de kal diyemem.
Yağsın yağmur, Üzerimiz çamur

Üzerime atılan kara boyalar,
Yaratıyor çeşitli paranoyalar,
Girdabın kapısını aralıyorlar,
Git gide hislerimi yaralıyorlar,
Hadi gel beni al, gökyüzüne çıkar
Unuttur hasreti, özlemeyi falan
Bana güzel günleri anlat,
İkna olurum, kalmaz inat.
Karanlığa kafa tutan umut benimkisi,
Sanki gökyüzünde takla atan güvercinim,
Bir tarafta sorumluluk, bir tarafta hayallerim
Kaderin sert dalgalarına dayanamaz, batar gemim!
Ama elime bi' micro ver dağıtayım tüm mecrayı
Çünkü ianan hala aynı dozda benim heyecanım,
Kaybedersem yenilirim, dik durup direneyim!
Kahpe düzene bileneyim ki göremedeim ben ileriyi.
Ya sen?

Yine bozuluyor anksiyetem,
Gidene de kal diyemem.
Yağsın yağmur,
Üzerimiz çamur