Alper Ayyıldız - Gül Elimde Solmuştur

Teklifi bonkörce… Al ve de git diyor meydandan inandıklarını. Ah görebilsen… tutup çekerdin yanına çöpten kollarımı. Bir yer buldum, adı lazım değil, çek çapraz sorgularını. Ben defolup gitmişken gözler neden hala röntgenler yollarımı ? Gudubet üstünde, üstümden bir yük kalkmış gibi aşk. Taş, gibi yontup yontup sunduğun kalbini at çöpe gitsin lan. Yine uyudun, yine uydun şeytana. herşeyi yaktın. Tan vakti derken an gibi geldi kader bizi ortamızdan ayırdı tam.

Kaderi zorlarken ben sen yerinde oturdun.
Eceli koklarsam bil sen ecelim olurdun.
Yakalıyor aşk ıskalamıyor gül elimde solmuştur.

Koparmam artık dikenleri.
Kanattım eli, yandın yandın yandın…
Bilirim aklından geçenleri.
Tanıdım seni, yandın yandın yandın…

Ruhumu söküp almalıyım senden. Son kez bana bakmalısın ve de atmalısın kendini kendimden. Tükenen son can neslimden, göz yummam tüketen sensen. Bakacaksın ama pencerelerden, kör olmak isteyeceksin ilerde. Senden korkan sen gibi olsun, adisin. Üstüme geldin suçsuzdum ben, yargısız infaza kurban gittim. Şerden medet umdun, beni yaktın yıktın hoyratça sevdin. Belli ki inat etmişsin artık, ben derssem sen tenefüslerdin. Rahatımı bozmak istersin hep.
senet olsun sözler, sen çek. Heder oldum hasretten gel şafak artık. almıyorum tek zevk ! Üstünkörüyüm bunlara ek. Hayat siyahtı sendin renk. Bana çizdirdiğin herşeye söz yazdım. Yenilendim, benden vazgeçme…

Eceli koklarsam bil sen ecelim olurdun.
Yakalıyor aşk ıskalamıyor gül elimde solmuştur.