Amiral - Ölüme Son Adım

Başı boş olma kadın bi düşün ne ettin
Ben derde dost oldum yanında yer ettim
Anla kadın yor kafanı düşün biraz bunları
Sensiz olmaz diye sevinci başımdan def ettim

Yeter sıkıldım ben anlayanlar olmasın
Biz mutluyken yoktuk garipti ayrı olmamız
Nasılsa sevindin ben ağlarken derdime
Eğer böyle giderse mümkünmü beraber olmamız

Kafam karışık aşka dair tırmanıpda tükendim
Tırmandım oturdum inmeyede üşendim
Bacaklarıma derman gerek olmamış gibi
Hep zirveyken kaplıkaya neden hep düşendim

Bizi mahfettin aferim istediğin oldumu
Bu dert bu hüzün ben istediğimde son bulur
Sen kışta açıpta görüldü yazda solduğun
Bizi bizden çaldın hüzün yapıyo sorguyu
Bi anda çıkıp gözlerimden yaşadığımı anlat ona
Sonrasına bakarsak benim dimi ahmak olan
Ölümle kendimi yaşamaktan ders aldım
Azrail bana yaptıklarını lütfen yapma ona

İçime çekipte kanlanan bi gömlek gibi
gözlerimle görüpte kör olduğumu görmekteyim
İçime çekipte görmeyeni görmek gibi
Bunlar artık doğal şeyler yavaş yavaş ölmekteyim

Kaplıkayaya doğru bastım elimi ayağımı
Tırmandım ölümle hiç ettim bayırını
Ama bununla gülüp mutluyum ben
Çünkü hayat benle böyle kapıyor ayıbını

Yapıcak bişey kalmadı dilimde eskidin
Ben onunla yaşadım umut çoktan eskidi
Hayatla tanıştım unuttum zamanı
Geçip gitmiş zaten içinde kayboluyo gençliğim