Verse 1
Bi başkasının yüzüne sen diye bakmak çok zor
Sen gül diye ağlardım ben neyse boş koy
Seni sevmekden değil seninle olmakdan vazgeçtim
Karşımdasın ama sanki aramızda kilometrelerce yol
Bi başkasına sarılırken seni hayal etmek
Aşk bu mu yoksa deliriyor muyum hakkını haram etme
Benim için yokluğun da varlığın kadar değerli
Üç dakikanı bana ayır ve üç dakikaya değer bil
Gitmek kal demeyi beklemektir bazen
Zor olan tekrar başlamak değil tekrarlanmamaktır zaten
Piskoloji yerle bir dönüp arkana bak da öyle git
Ben de istemezdim kendimi her gün yalnız hissetmeyi
Bu şehirde seninle karşılaşma ihtimali kadarım
Ayaklarımı yerden kesme uçamam kırıldı kanadım
Her sabah yükseklerden düşercesine uyanmak da
Neyin nesi bakışındaki kahvelik güneşle sararır
Nakarat (2x)
Bazen beni sevmeye çalıştığını ama başaramadığını düşünüyorum
Sonra bir süre üşüyorum
Üç yıl önce en sevdiğin şarkı dinlettiğin ilk günki kadar güzel
Ne zaman seni düşünsem üşüyorum
Verse 2
Kaybetmeye dayanamayacağını sevme
Aramızda oksijenden parmaklıklar var dokunmak istesem de
Konuşman sarsar bedenimi sus sar sar bedenimi
İnsomnia geceye teslim göz kapaklarım isyan eder
Yanımdan alıp kalbime bıraktım seni
Artık yanımda kalmadın hiç sus donuyom
Sensizlik bir oksijen gibi soluyorum ama sonu yok
Sen başkasına ısınırken benim dünyam soğuyor
Tüm suçu bana yükle kabullendim sorun benim
Bi daha hiç almamak istedim derin bi soluk verip
Doldu cebim hayal kırıklarıyla bi ses dokun dedi
Gerçek olamayacak kadar güzelse süslü hayaldir gerçek değil
Artık umrumda değil başkalarına dudak uzatman
İzlemek de güzel seni sessizce uzaktan
Gitmek istiyosan sus daha fazla uzatma
Bana inanman gerekiyodu dönmemeliydin bulutlara
Nakarat (2x)
Bazen beni sevmeye çalıştığını ama başaramadığını düşünüyorum
Sonra bir süre üşüyorum
Üç yıl önce en sevdiğin şarkı dinlettiğin ilk günki kadar güzel
Ne zaman seni düşünsem üşüyorum