Anıl Yıldırım - Efkarım Sahile Vurdu

Anıl Yıldırım:
Şimdi tokat yemiş gibi ruhum biz aslında
İmkanımız olduğu halde imkansıza zar attık lan durum budur
Sana güzel hatıralar bırakmak isterdim
Fakat sen halen onun izlerini taşıyordun

Kudurup durur dalgalarına yenik düştüğüm ıssız bir deniz
Gözlerime inanamadım yosma dipdibeydiniz
Ve hayalini kurduğumuz evi onunla tutmuşsunuz bravo
Ben seni yere attığım izmarit ile attım yenisini yakmıyorum

Bende düğüm atmak yerine kestim ipi bittin
Kusura bak bu yaptığının adı da şerefsizliktir
Bir gün minnet duyacaksın şarampolden yuvarladığın aşka
Ben bir kere yıkıldım ve kalktım sen kalkamayacaksın asla

Hayallerimi yakan kadın durmadan yenisini yakıyor
Siz benim gençliğimin intiharıydınız ama onu bile beceremediniz
Ne yaşadığım belliydi ne öldüğüm fakat şu saatten sonra
Beklentim yok ve adam mevzudan uzak

Gülmekten yanaydım ben ve bunu bana çok gördün
Ben ne yandım ne söndüm lan arafta kalanı yaşadım
Sen nefretime komşusun koca bir ömrü sömürdün
Giderken bir kere çarptığınız kapının her gün köpeği olmayın

Efkârım sahile vurdu, galiba ben bir denizim
Oluruna bıraktığım günden beri olmuyor
Ve çaresizlik çok beter kapımı her gün daha da zorluyor
Bana kim ne yaptıysa aklımda bir bir hiç unutmuyorum

Küçücük Dünya'na sıkışıp kaldım bilerek
Sen geleceğimizin kafasına sıktın isteyerek
Nefissizsiniz, pisliksiniz bonusta kalleş
Kafayı yedim lan besliyorum fanusta akrep

Umudum daha doğmamış çocuğumdan önce öldü
Umudum çocuğumdu benim ben ağlayarak gömdüm
Ve katili sensin geleceğini güzelce inşa ederken
Ben yarım yamalak her şeye doymuş bir aptala döndüm
Kaptan:
Çıksın istiyorum içimde birikenler
Bugün hiç zamanım kalmamış olabilirdi
Gidip gelmez dert sana seni geri vermez
Seferi bir biçimde yaşlanıyoruz k
ulaklarım sağır
Elimdekilerden de olup yarına kar katamam

Kuruyan ellerimde kan kal kalk don dön
Nefis ağır nefes alışının bile bir bedeli var

Deşinir heves kaplı yıldırımlar düşmez
Artık eskidikçe hatıralar yerini yağmurlar kaplar
Köprüler tıkanır geriye baktıkça
Sona varmaz sanma geçen yılları

Bu yolun tümü yokuş dik insin istiyorum
Ceplerimde anılar hiç kalem tutmamışım ben bu sokaklarda
Sanki hiç kanatlarımı kırmamışım da
Hür olmak konusunda çok derdim var
Söylüyorum sen al alma zaten beni suçlamışsın

Deli kuşkulanır delil üslubun zayıf senin aklı yarım

Okumadın ya bunu ellerinle hak mı sayalım

Yakma sakın hey ayna yapma bana

Laf yapamam git kusarım sayfalarına
Kelek atma daha maske takma yoluma bakamam

Onun bunun içinde oyuna yakalan
Devam ettim yokuşa koşarak

Ne kefareti varsa olacak o zaman

Olayımızın adı gözünü kapama
Değse çekip tetiği gitmek kolay gelir cana
Ama değer cana ey torunum bak bunları deden yapan
Tablonun tarihi tek bir an, geçen sabah