Anıl Yıldırım - Sek Şiir

Verse 1:
Akşamında bir meyhane sokakları kadardım hep
Öylesine mey kokan o kadehlerin dibindeyim
Kafam bir hoş kimsecikler anlayamaz derdimi
Hem anlatamam derdimi sonra herkes bir şey der dimi?

Durma hancı kadehlerime şiir doldur içsin herkes
Kalem meze, masasında peynir olsun kavunu kes
Ciğerlere bayram bugün cigarımızı yakmasak mı?
Sandalyemiz satırlar da, oturmayın hep pasaklı

Tozlu kitaplığından bir plak takta demlenelim
Ellerine bulaşan toz üflemekle geçer değil mi?
Geçti gibi, otur bakalım karşıma geç yalnızlığım
Şarap gibi yıllanıncamı değer bulacak yazdıklarım?

Neyse şerefe kalemlerimiz tokuşturalım
Bu gece kimse gelmesin çünkü rakımız yetmeyebilir
Bir de Neşet babadan aç Zahide'yi çalsın
Çakır keyfin huzurunda çalar kapım beklenmeyen misafir

Verse 2:
O zaman hoş geldin karşıma geç dinle beni
Karanlık bir cadde düşün sokak lambam sen gibi
Sönme sen hiç olur mu? Ben geçerken yan hep
Bir de gözlerim sen dışında uzaklara da dalıyor hep

Çünkü uzalardı senin diğer adın
Sonra ben yakını sırtlayıp uzaklarına göç ettim ve orada kaldım
Mülteciyim temiz kalbin sokaklarında elde valiz Biz zorluklara göğüs geren duygularla sevgiliyiz



Peronu olmayan hiç bir terminalde beklemeyin
Çünkü ya yanlış otobüse binersiniz ya otobüs gelmez
Bir de aşık olmak için doğru kişi beklemeyin
Doğru kişinin işi çıkmıştır, ve muhtemelen sevmez

Masama eşlik ettiğin için teşekkürler sevgilim
Sen beklenmeyen misafirim, nefesim, herbirşeyim
Birgün yine gel olur mu şiirimizi sek içelim.
Cümlelerce özlemin doruklarında dertleşelim..

Verse 3:
Sanırım gitti herkes tek tabanca takılalım
Daha önce de dediğim gibi yalnız oldu diğer adım
Ben kuşkularına yenik düşüp haklı çıkan biri
İçim kemirdiğinden şüpheler saklı kalmaz birşey

Ya bir de çarşafında kaç aşkı barındırır şiir?
Kimler okur iç çekerek gelir sigarının dibi.
Yağmur çiseler toprağın kokusu taa şehrinden gelir
Mevsimimiz sonbahar gülüşü hazıran güneşi

Ben kahve içerdim müzik ile, yağmur camı tokatlarken
Salça ekmek elde, top oynayan çocuklarda sokaktayken
İlkokul da günün son zili gibiydi seni sevmek
Ve aşk gece yarıları belkilerle beklemek..