Anor - Karanlıklar

ellerim hala sıcak, başkasında olamazsın
bi başkasıyla hayal kurup yapamazsın
gitmiyorum demeni beklerken sessizce
dudaklarını başkasının adıyla kapatamazsın, bu gece
hayalmiydi tanrım bi iyilikmiydi serden
tuttuğum dileklere sığmadın mı severken
güneş batarken sende batmayasın
sende herkessin dedim ya yanlış sen bana bi başkasın
üstelemedim bu sonsuz bekleyişi
rüzgarınla aynı soğukluk gelmek isteyişin
neler değiştirir yıllar bilmemek en iyisi
gözlerinle sıkıcı tutun hayaline, bitmektir en iyisi
üşür hislerim biraz seni unutursam
ne mümkün ki düşlerimde seni bulmuşsam
hep aynı adım ve değişmeyen bir yanım
bende ölmedin ama bende de yaşamadın

karanlıklar yine doğuyor bu sefer gözlerin mi soğuyor
herkes yine bana seni soruyor bi masal daha böyle mi bitiyor
gitmeni istemezken ayrılığı kapıma bırakıp giden sen
böylemi olacaktı peki seni karşılayan hayatımı sana feda ederken
gülmedim senden sonra içten
ağlayan gözlerime teselliydi güldüğünü bilmem
bi uç sınır kafamın arkasında
fazla bekletme ak düşmeden saçlarıma ne olursun çık gel
bi sende haylazım bi senle var tadım
ellerimi tutmadanda ısıtan kadın
hayat omuzlarımda yük ve sözlerim taşır
sensiz ölemedim diye sanma yok acım
mutlu kal bundan sonrasında teksin yolunda
belki beni hatırlarsın bi başkasının kolunda
unutmak istemem bu yüzden acım hep solumda
hayat baharlar açsın sana sen boşuna yorulma
ne bu şehri sevmek sensiz nede yaşamak içinde
yinede güzeldi senle büyümek bu şehrin içinde
tarih senden uzaklaşır silmek isterse
dönüp bakma sakın bende öldüm sevdiğin biçimde

karanlıklar yine doğuyor bu sefer gözlerin mi soğuyor
herkes yine bana seni soruyor bi masal daha böyle mi bitiyor
gitmeni istemezken ayrılığı kapıma bırakıp giden sen
böylemi olacaktı peki seni karşılayan hayatımı sana feda ederken