Araf Yaren - Zaman Durdu

Verse 1:

Bir bahar günüydü kalbi terkeden,
Kederle başbaşa bıraktığın sokaklarında şehriminde
kaldırımlarında izlerim,
Görünce gizlenip içim temizlerim,
Günahların mesaisinde hislerim,
Bırak beni benimle, seninle yok işim,
Ben esmedim senin gibi ve olmadım senin gibi,
Görülmemiş bi yolda çizgiler kesik kesik anlam veremedim,
Bi eksiklik var tarif edemedim,
İnsanlar döner durur, hata yaptım bilemedim,
Geçmişimde izlerin var lanet olsun silemedim,
Ben ellerimde tuttuğum bu kahpe dostun şerefini,
Ayağımın altına alıp ezip geçipte gidemedim,
Hayatı tadında bırakmak kadar güzel bi isteğimde olmadı,
Ben hiç yorulmadım,
Hala bulutların içinde tek bi damlayım
Ve düşerdi suratım gördüğümde geceyi,
Ben bi heceyim, hiç okunmamıştı sözlerim,
Şimdi cümleyim noktasız ve bakiyim,
**************************************************

Verse 2:

Anlamında şüphe var o kaçamak bakışların,
Ben o soğuk kışların, karın içinde kışlanın,
Sınırda bekleyen bi askerim hudutlarımda ney,
Masamda mey , kafamda beyhude hislerim
Epey bi soyulmuş kabukları,
Kurumuş dudaklarım,
Yasaklar hep mi tatlı geldi?,
Söyle kim günahlarında haklı?
İçimde saklı cennetimde hayaller pasaklı,
Dur dokunma o elma yasaklı…!
Şimdi günümü gecemi senle dolduran bu her bi hecemi,
Saçımı başımı bembeyazda yolduran ve belki çenemin
düştüğünde tek bi nedeni varsa bilki içimin içini
bıraktığım o deniz kenarında kaldı bedi melodi,
Yine saat dördü vurdu, içimi kemirir elma kurdu,
Hep lakırdılarda kaldı öngörülen temiz kurgu,
Hep kudurdu mazi hafızamda aynı sahne sondu,
Gözlerimi yumdum ve zaman durdu…!