Arif Gölge - Müstakbel Eşim

Bu gece müstakbel eşimi gördüm
Yeni filizlenmiş dala benziyor
Sesini duyunca kalmadı derdim
Bakışlar kadife güle benziyor

Benzeri yoktur tarif edilmez
Bir içim su desem vallah yutulmaz
Kutsadı yüreğim artık tadılmaz
Uzaydan derlenmiş bala benziyor

Gözleri binlerce çiçeğin özü
Esmer mi beyaz mı kumral mı yüzü
Cennette saklanmış bir peri kızı
Dağların başında göle benziyor

Benzemez var olan hiçbir canlıya
Ne Urfa ne Maraş ne Ceyhanlı'ya
Ne Kuveyt ne Hindu ne İranlı'ya
Menekşe yanında çöle benziyor

Doğadan sürmeli yüreği olgun
Gayet sakin idi değildi çılgın
Bir şeyler diyordu bakışlar dalgın
Boyu da heybetli dala benziyor
Saçları nasıldı unuttum şu an
Titredim bir süre şaşırdım o an
Kabul mu oluyor Allah'ım duam
Özenle yetişmiş kula benziyor

Uzandı bir süre benim divanda
Utandım nedense değildim yanda
Bir filiz yeşerdi kupkuru canda
Yüreğim ateşli küle benziyor

Nerede bulmuşum ben bu güzeli
Nasıl olmamışım görünce deli
Ölçüler muntazam incecik beli
Giysileri dersen şala benziyor

Çekindim görürler diye sarmadım
Adı nedir onu bile sormadım
Bir uyandım bir daha da görmedim
Papatyada çıkan fala benziyor

Arif'in belleği karıştı bugün
Beyninde hayaller yarıştı bugün
Eşiyle ilk defa görüştü bugün
Bülbüle kavuşmuş güle benziyor