Armağan - Cumali

Bundan sonra kavgasız gürültüsüz yaşamam dedi cumali
Ört üstümü ört toprağım sana gelişim baki
Bir kötüye bulaştı maveraünnehir
Çırılçıplaktım soysuz umrunda değil
İçinden yanıyordu üç onluk bir gemi
Gençliğim gidiyor yetiş cumali

Sahip çıksaydım keşke geçtiğin denize
Çımacı olsaydım kesseydim yollarını
İplik düğüm istemez ben şahidim gemiye
Benim gibi görmek için ilk önce bakman lazım,
Benim gibi uyanmak için eksik rüya görmen lazım

Şarabı ilk bardağa sonra başıma dökmüşler
Uslanmazmışım diye bağına kelepçelemişler
Leylek torba karıştırmış onunda günahı yok
Benim gibi olabilmek için baba leyleği vurman lazım
Dönüp kendi evladın için yavrusuna yalvarman lazım

Şaşkın yüzünü elinle kapatırken görmüşler
Aşkın icabeti günaha ziyarettir artık
Ozan kalem istemez eşkiya revolver
Aşkın elinden ölmek için sevdayı sevmen lazım
Sevda uğruna peygamber gibi nehiri geçmen lazım
—————–
Bundan sonra adıma ziyandır yazmayın dedi cumali
Buna inanan olur marikam beni terk etmedi değil mi
Avrat otu bende haydari sonsuz ud çalar ney üfler başım döner soysuz
ot bitmiyor toprağımda sen gittin gideli
Dağ yerinden oynuyor yetiş cumali

Sen vurdukça üçten beşe zıplıyor simit yüzüm
Saksağana benzetiyorum seni evini arar gibisin
Ethem ırazı da gönderdik sen gibi piramite sordu geldi
Yüz değidirilmek için elinin tutulması lazım
Ele dokunmak için ateşten korkmamak lazım

Kargan benim tulumbandan korkmuyorum
İçin acısın diye ağacından ceviz yiyorum
Kabuğunu geldiğim gideceğim toprağa gömüyorum
Toprak canı tutsun diye küsmemesi lazım
Toprağı küstürmemek için hak yememek lazım

İki çift lafı var armağanın biri gitti biri kaldı
Senin ataların bilmiyorum demeyi ağrına hiyanet saymadı
Köroğlu kendi dağında adam vurarak kahraman olmadı
Kahraman zulm etmez zulme karşı yek yürümen lazım
İçindeyse tutamıyorsan dişlerini sökmen lazım