Arsız Bela - Dert Etme Kendine

Neyi merak edersin hala sor sokaklar anlatır
Çok severdin unuttun mu gözlerimdi sabahın
Gökyüzü yalnız bugün bütün nehirler ağlıyor
Yeryüzün de sen kadar yalan kokan bi adi yok
Sabıkam kabarık bi aşkın tutuklu yolcusu
Sözlerim tanıdık gelebilir duyunca sorgusuz
Kim ne verdi kapıldın öyle bomboş rüyalara
Takıldım bi dostu bulup konuştum bedavadan
Senin adın benim cümlelerimin azılı katili
Ben yetim kalan hayallerin umutsuz şairi
Çok yakın da kurtulursun dert etme kendine
Her gidiş bi geliş demektir söz verdim kendime ..
Sivas sana da lanet olsun hatırlatma şunu bana
Kör olsun bu gözlerim sokakların da ararsam
Kendi yok buralardan gideli çok olmuş bile
Rezil birde aşkı var yolunu bulmuş hepsi be
Ben küçük mahallemin sokağında ki cesaretim Ararsan bulursun elbet ben aynı yerdeyim .
Oyunlar oynadık biz de çocuktuk nihayetinte
Dizlerim kanardı inatlaşırdım her seferde
Kimsenin canıyla oynamadım hiç bi zaman ben
Kalbimiz temizdi bizim inandık düşünmeden
Canıma kasteden bi zalime bu gönlü vermişim
Büyümeseydim ulan keşke ben ne günah işledim
İnsanı yollar götürür beklemek bi gün bitirir
Koşarsın ardın da bi sen kalırsın yine kendinin
Karar verilmiş kalem kırılmış olur bi anda
Bir yudum su vermez öldürür mutlu ya onunla
Hayat gibi yalansın çıkamaz mısın karşıma
Ölüm kadar yakınım artık uzak yok artık bana
Bir daha bu yolları aynı hevesle yürür müyüm?
Kim bilir ne bekliyor kalır mıyım ölür müyüm?
Ne malum dünya gözüyle bir daha görür müyüm?