Arslan Yakıcı - Yoksun

Sevgimi anlatmak istiyorum sana içimdeki seni kağıda döktüm
Uzaktasın şimdi sen sevginin verdiği acı hasreti o özlemi her şeyi bende ama çok uzaktasın
Ne kadar uzakta olursan ol kokun bende gözlerin bende…
Sevgin şu ufacık kalbimde bi sen yoksun oda senin kusurun olsun ben anlarım seni ama ellerim laf anlatamıyorum onlara söz dinlemiyolar küçük bi cocuk gıbı ozlemısler o narin dokunmaya kıyamadıgım ellerini kaybettim ben benliğimi sen giderken onuda alıp götürdün benden konusmam degıstı yuruyusum degıstı ben degıstım ben!
Ama ben beklicem karsıma çıkıcan seni görücegım o gunu beklıcem 1 sene mi ?
2 sene mi ? 3 senemi beklicem söz veriyorum ki ölmicem ilk gün ki gibi tertemiz bakıcam gözlerine dimdik durucam karsında konusmadan hesap sorucam ben sana muhtac olucaksın bana yuzune tokat atarcasına bakıcam gozlerımle gözlerine.
Sen anlicaksın sensiz geçirdiğim o günleri sonra konusmaya başlicam senin tanıdıgın o kişi yok artık ben cok degıstım baskaları girdi cıktı hayatıma belkı karsılasmasak yuzunu bile hatırlamıcaktım bilsen bile inanmasan bana ellerini uzatsan yine sen olur sana kosardım yasadıgım herseyi unuturdum geleceğim sen olsan ben tum gecmişimi silerdim mümkünse kimse değmesin ellerime zaten değse bile senin ellerinin izi ellerimden geçer mi ? Elbet biri ben olmasam benim yerime geçerdi ama senin bendekı yerıne hıc kımse gecemezdi ben kımseye vermedıgım degeri verdim sana ne mecnun leylaya nede ferhat şirine aşıktı benim sana aşık oldugum kadar.