Verse 1:
Kapkara yol yine beni buluyor
Bu dudaklara düşmeden öncesi yok
Beni caddene sor, beni mahallene sor
Utanıp sıkılma git, kim kalıyor ki?
Deftere küfrümü kim duyuyor?
Çok uzatmayın aslını kim seviyor?
Seni kim biliyor moruk? İçleniyo'n boşa
Beni taşı ya da düşür, bi' önemi yok paşam
Nasıl olsun nasihatler?
En taze duygulara vaziyetler nasıl?
O boş kafan almıyorsa da bunu
Bu limana boşuna demir atmayasın
Cenneti kafana pek takmayasın
Bu iblisin var daha vardiyası
Nefreti sevgine böl bir de çarp ruhunu
Elde kalan söyle nasıl?
Geçiş:
Kimseler duymaz sesini istesen bile
Anlamaz, bilmez onlar ne dersen de
Nakarat:
Yanmışım ben, ölmüş ölmüş tekrar doğmuş
Değişmekten, korkar olmuş yerimde saymışım
Yanmışım ben, ölmüş ölmüş tekrar doğmuş
Değişmekten, korkar olmuş yerimde saymışım (bakınca geriye)
Verse 2:
Beni boş yere yok yere yor
Ama bunun anlamı yok zorlama dur
Vakti gelir birisi gider, birisi kalır
Biri çıkıp ruhunu eline verir (buna dertlen)
Sana sevgiyi öğretemezler
Kendine sövüşüne yön veremezler
Sıkılır canın aklına düşse de
Aklına gelişini önleyemezler
Ara tara bul, yine yolu yok
Arasa da hüsran saçı başı yoluyor
Nadasına son ver gece doğuyorken
Şehir henüz uyuyor seni boğuyorken
Ruhunu bul, çabaların anlamı yok
Eskiler anlamıyor, yüklenip o karanlığı
Yine bekleme:
Işığına koş (ışığına koş)
Geçiş:
Kimseler duymaz sesini istesen bile
Anlamaz, bilmez onlar ne dersen de
Nakarat:
Yanmışım ben, ölmüş ölmüş tekrar doğmuş
Değişmekten, korkar olmuş yerimde saymışım
Yanmışım ben, ölmüş ölmüş tekrar doğmuş
Değişmekten, korkar olmuş yerimde saymışım (bakınca geriye)
Köprü:
Tüm şehir uyuyorken
Kulelerin ışıkları gökyüzüne vuruyorken
Gece boğuyorken seni
Bi' fakirin gözlerini yeni yeni boyuyorken para
Bi' cinayet doğuyorken
Seni soruyorken gece, beni tanıyorken sokak
Aklına değil bunu kalbine sor daha
Yanıyorken hayat
Nakarat:
Yanmışım ben, ölmüş ölmüş tekrar doğmuş
Değişmekten, korkar olmuş yerimde saymışım
Yanmışım ben, ölmüş ölmüş tekrar doğmuş
Değişmekten, korkar olmuş yerimde saymışım (bakınca geriye)