Aşık Hasan Sancak - Mahzuni Şerif'im

Hürmetlerim sana üstad Mahzuni
Dertlerini ben yaşıyom Şerif'im
Emeği verdim de bulmam hakkını
Bunca yükü ben taşıyom Şerif'im

Gören pek çıkmadı viran bağları
Bilen çok az yaşadığı çağları
Aşamadan bıraktığın dağları
Müsterih ol ben aşıyom Şerif'im

İnsanın olur mu kölesi kulu
Sevgi kardeşliği dostluğu ulu
İgneler sözlerin hepsi dopdolu
Sen iğnele ben eşiyom Şerif'im

Yiğidi soğana muhtaç yazmışsın
Ülkemde gerceği iyi sezmişsin Belki yorgun düştün belki bezmişsin
Sen adımla ben koşuyom Şerif'im

Ateşin yakmıyor yıkmıyor selin
Bu yaşam sevdası büktürmez belin
Kamera gösterdi titriyor elin
Titiredikçe ben üşüyom Şerif'im

Sevgi ateşiyle kavruldum yandım
Size yazar iken inan utandım
Sütünün üstünde bir kaymak sandım
Sütsüz kaymak ben şaşıyom Şerif'im

Aşık Sancak der ki gözyaşı yazım
Yazdım yazdım amma edemem hazım
Ben de senin gibi halktan avazım
İz peşinde ben düşüyom Şerif'im