Aşıl - Yara

Belkide yaralar
Hiç kapanmamış gibi yaşamayı öğren
Yolcuyuz bu aralar
Seni üzmeyecek benim gidişimi görmek

Gittikçe banada
Uzaksın öylece yetişmeni beklerim
Sevdikçe yaradan
Benim üzerime geldin…

Afilli bir yaranın hiç bitmeyen senaryosu
Baş rolünde sen ve ben bir ihanet fıyaskosu
Şarkılarım dağınık ve satırlarım biraz soluk
Son perdesi yarım kalan bir ayrılık tiyatrosu..

Bilançosu ağır bunun aynamda bir kadavra
Gülüşlerinin enkazı ağladığım kadar lan
Uzaktan görenler beni deli sanarlar
Bunların mutluluğu da hüznü gibi palavra
Sanarsın ki mutluluk bir hastalık ve direniyoz
Merhemini sordum da senden başka bileni yok..
Belkide yanıldık..
Gün geçtikçe öfkem bana karşı bileniyor.

Sonuna geliyorum ah
Bu yolun hiç iyi bi tarafı yok
Gidişin beni yaralar
Gittikçe yaralanıyoz x2

Hiç bir yaram yoktu benim sen kadar dermansız
Hikayeme ilk mısra ömrüme son fermansın
Yeryüzünde ki cehenneme cennetinle gel yansın
Kaybettiğim bu öykünün her hücresinde sen varsın..

İçim dışım senle dolup taştıkça bende sona
Yaklaşırım hayat dolu tebessümüm alabora
Kalp atışım donar benim ellerin üşüyorsa
Düşlerim ıslatır şehri gözlerinden düşüyorsam