Aykamer - Girdap

(Verse 1)

Vuslatım hüzünle savrulup son bulur yüzümde
Anlatır dilim beklemekle gelmez oysa
Suretim garip bi manzara paslı aynalarda
Düşünce kanayan umutlardı yaslı sayfalarda

Öyle hınçla vur ki yık, kalbim ellerimde.
En derinde kalsın,bırak dokunma madem
Kaçmak istedim velakin hakim olmadan da hükmü verdi ellerin.
Söyle gülebilir miyim?

Derince bir nefes içine çekti karanlık
Tümüyle yerlebir boğulmak üzere hislerim
Çığlığıyla uyandım, bak ağrıyan bileklerim
Ve kara kalemle kazıdım adını yaşla kaplı deftere

Ben aynı yerdeyim, başkalaştı insanlar,
Farklılaştı dünya, bu bi' rüya
Ellerim yine kapanır yüzüme,
Bu elleri çekin, acı gelir hüznüme

(Nakarat x2)
Durdurun başımı döndüren zamanı Girdap eksenimde döndükçe ben biçare, yalnız
Evrenin duraklarında inmek isterim
Lakin adımı sayıklar dudakların zamansız

(Verse 2)
Son kalan bi' şans bence hep yalandı
Oyun değil yaşam, insan oynayandı
Şimdi iyice bak yüzüme ellerimde zar
Kumarbazın gözünde böyle kan kusar yaşam

Korkarım ki uçurum ucuna gelmek üzereyim velhasıl
İtmek üzereler desem ki düşmek üzereyim tutar mı sevgili?
Bırakma ilelebet beni,
Başım döner bi' hayli hissiyatım aynı dün gibi

Neden bu düşlerin nedensiz ortasında kaldım
Dünümle harpteyim kalan yarımla seyre daldım
Bi' ben vardım elbet, bi' ben yorgunum
Bi' sen varsa benle söyle neden durgunum.

İşte böyle baltalardı insanoğlu rüyamı
Mutluluk denen bu kelime istemezdi riyayı
Çifte oynayan sıfatlar ortasında diyarım
Kalbur üstü yazdığım bu cümlelerde bi' yarın