Aykamer - Kanrevan

Verse 1

Gece hüznü aldı gökyüzünden yere çaldı
Sedası gönlü yaktı akşamından arta kaldı
Aşkı tatdı her dua ve tahtı yıktı her sual
Bendim ortasında bir başımla savaşta

Adım babamdan emanet Alın yazımdan ibaret
Hakka yoktu ihanet ve sabra doydu metanet
Görgü tanığı gördü sanığı amma sustu adice
Kelle koptu katilce kim konuştu adilce

Güneşi gördü fecirle ve göz yumuldu geceyle
Bu seller ortasında bir beden kefenli bilmece
Kördüğüm çözüldüğünde nedenli her hece
dilim Hakkı söylemezse ritime vur kelepçe

Ben yarınla umudu beslerim yolunu gözlerim
Ufukta özlemim yine de hayradır Dileklerim
Dört tarafta tuzak var Zorda olsa beklerim
Şükür ki doğru yanlışı ayırt eder bileklerim

(Nakarat)

Dünya döner başımda
Kanrevan ellerimden uçar kelebekler
Ah yar beni bir kere anla
Kara toprak cana doymaz
Verse 2

Önce dününü sorgula sonra yolunu kurgula
Hatalarıysa ayıkla hiç bir adımı atlama
Böyle buldum kendimi ve öyle olsun isterim
Körpe canda sahici değilse sahte düşlerim

Yolumu kapatır önüme dikili kalın bir duvar Yine de
bedeni yıkamaz inandıkça canımı acıtan kavgalar
bir tarafta doğrular diğer tarafta korkular
Buğulu gözümü sardı adımı bastığımda sancılar

Üşürüm üstüme geceyi örtü yaptı ellerim
Düşüme kabus ellerin uzak tutun bu elleri
Kalbi zorlamakta eceli kapımı çaldı birileri
Canımı bedenden alıp da çekti gitti kimileri

Mesafeler uzar gider bu düşlerim bedel öder
Ömrü yudum yudum içsen aniden çeker gider
Düşman olma kardeş ol hasım hısım boyun eğer
Hayat altın tasta olsa dönüşlüdür her sefer..


(Nakarat)

Dünya döner başımda
Kanrevan ellerimden uçar kelebekler
Ah yar beni bir kere anla
Kara toprak cana doymaz