Azamet - Takvim

Burdaki benim bak aşağıda kapında
Sevgilin geldi sanıp ümitlere kapılma
Biliyorum şuanda gitmemi istiyosun
Zaten fazla durmicam ben varlığıma takılma
Unutmam gerek tamam her seferde söyleme
İsteğim şu yalnızlık hiç inmesin gölgene
Afitap oldu senin her zaman eşin be
Ömeri öldürdün ama Azamet hala peşinde
Yağmur hafif başladı yavaştan üşüyorum
Annen eminim beni aşağıda görüyordur
Artık bize sürekli engel olur çünkü
Serseri sandı beni gözünden düşüyorum
Bir daha biz olmicaz anladım biliyorum
Ses çıkartmadan şimdilik usulca gidiyorum
Fakat sormadan edemiceğim önemli bir şey var
Ailemden çok seviyorum dediğini kimse biliyormu
Nakarat x2
Şimdiye dek yaşadığım en kanlı arbede
Vazgeçmedim bağlandım her yediğim darbede Ama sonu geldi artık lütfen kal deme
Fakat artık geldi sonu ne olur kal deme
Bu akşam farklıyım düğüm var elimde
Rüyamda mutluyum düğün var seninle
Beraber uyuduğumuz akşamın sabahında
Umutlarım yıkıldı çünkü sen yoktun yerinde
Uyanmışım olanlar hayalimin yansıması
Beni öldürdükten sonra masumluk takınması
Saçma değil mi her seferde sevenin yanması
Başımdaki ağrı bu akşam ayrılığın tranvası
Yağmur iyice bastırdı aşkımı ört üstüne
Kaçıncı gül bu nankörlüğün büstüne
Üstüme gelmeyin artık yeterince sıkıldım
Nice bahçeler soldu sırt çevirip küsmene
Seni sana anlatsam kendini tanımazsın
Beni sana anlatırsam kendinden bıkarsın
Ben sana sürekli mutluluğu anlattım
Şimdi gidip başkasıyla anlattığımı yaşarsın