Özüne kimsesiz deme şairim
Artıg bu obalar eller senindir
Senet bağçasında şer bağında
Ebedi solmayan güller senindir
Yurdsuzam deyerek eyleme geher
Senin meskenindir milyon ürekler
Toyda iş üstünde her ahşam seher
Şeb-i hicran deyen diller senindir
Bir de olabilmez taleyim nigun
Derd gem üreyinde bağlama düğün
Bu gözel zamana bu behtever gün
Açılan güneşli seher senindir
Sen ey saraylara sığmayan insan
Sanma ebes yere behtini yaman
Şahlar pay umurdu senin gapından
Leyl-i Mecnun kimi gövher senindi
Men il alışsam da senin oduna
Ne yazabilerem layig adına
Özün gel Hesen'in yetiş dadına
Ahı bu meydanda hüner senindir