Sövtün neğmelerin deşti bağrımı
Bele hezin hezin zarıma bülbül
Almas kimi deydi sinemden keçdi
Bais oldun derd-azarıma bülbül
Dağ başında duman durar gar gışlar
Viranede mesken eder bayguşlar
Sebeb nedi kim eyleyib garğışlar
Kim deyib ömründe yarıma bülbül
Bahar olar gül hesretin çekersen
Meylin bağa gülüstana tökersen
Harı görçek ağlar gan yaş tökersen
Men ölsem şerikdi ganıma bülbül
Silinmedi üreyimde galdı pas
Şur salmadım bu alemde bir nefes
Ferhad'a Kerem'e sahlayıram yas
Galdı bu gisaslar zalıma bülbül
Çekirem gelbimde yaralı möhnet
Bu zülmü cefanı sandım genimet
Artırdın azarım eyleyir şiddet
Gurban'am sen de bah halıma bülbül