Batu - Düşkün

Kısık bir ses, kurumuş dudaklar ve yorgun kelimeler
Ne kadar yeter bulutları anıların önünden çekmeye

Küçük camlara sıkışmış umutlar
Avucunda ıslanır bulutların

Hiç kimse bilmez
Bu kadar gerçeksen dökül tenimden
Hepsine uzaktım senden sonra
Yaşamaya, ölmeye, seninle dirilmeye
Akıtırdı kalbini damla damla pişman teninden
Hep ağlardı kıyılarda gerçeğin dozuna varırken

Geçen yıllara sıkışmış umutlar
Kauşunca ıslatır rüyaları

Hiç kimse bilmez
Bu kadar gerçeksen dökül tenimden
Hepsine uzaktım senden sonra
Yaşamaya, ölmeye, seninle dirilmeye