Beka - Junss - Günlerin Hatırası

Junss Verse

Esaret bindi bir vapura ve benden uzaklaştı
Elim girdi çamura içimde buhran fazlalaştı
Sözüm dengesizce dalında asılı kaldı kırıldı
Beni uyaran onca dostum aynı belaya bulaştı
Şaştı çok cin fikirliydi fitne çıkaran aklı
ve sabırsızdı elleri korkmuştu gözleri
Tımarhane duraklarında yolcu olarak bekledi
Müşgül iş efor sarfedilerek bitirildi
Delicesine halledildi azca zeametler
Yaltakçı çıkınca fırladı hurafeciler
Kan basınç yapınca tırsmaya başladı hezimetçiler
Görünce orduyu geldi uyuşuktan aceleler
Derin düşünce ve hayaller hakim oldu akıl tahtına
Çıkar var olduktan sonra yumulma Aşk Şarabına
Vücudunu baad etmeden giren bu toprağa
Fazilet sarpa sarar, elindekini uyduruğa
Sebeplerimin közü çıkmış kalbim linyit
Başaramaz tek başına evi yakmayı kibrit
Bini aşmış sözlerim var tam on bir ciltlik
Çakallara takıldıkça kırpılır mertlik
ve zayıf ellerim dağımdan çıkarır sülfürü
Nedenini söylemeye gerek yok anla dilimdeki küfü
Ağzın kötü alışmışsa bu senin kabahatin
Bitiş dizesi inletir, sahnenin ortasında güldürü
Beka Verse

Tuzaklarından uzak kalamayanlar çoğalır olmuş
Herkes kendi kapanına kısılır olmuş
Sevgi adına beslediğiniz çiçekler solmuş
Benim anlam veremediğim saçma şeylerin sonuna herkes ünlem koyar olmuş
Utangaç tavırlar kınanır oldu
Biliyor musun sevgilerde çıkarlar üzerine kurulur oldu
Sözler selamlar gibi herkeze verilir oldu
Yalanlar dudaklardan kulaklara satılır oldu

Konuşturma beni ağzım nefretle dolu
Yardım eli uzatanın kırıldı kolu
Ben herşeyden ders çıkarmayı tercih ettim (bir şeyden değil)
Yürümem gereken yollarda tuzaklar olsada dualarım uçmak için değil
Gözlerimden yaşlar akmasada tebessüm hakkım değil

Sen cansızsın be kalem ben se canlı
Onaltıncı senemdeyim hâlâ yok güzel bir anı
Bir yaz vardı... Yaşadım içinde kışı
Yaşama sevincimin dün kalktı naaşı
Yok ki onların güzel bir mezar taşı
Hep acıyla mı çıkar gözyaşı?
Mutluluğum çöldeki yağmur damlası
Kiminin çoktur bende yok ''Günlerin Hatırası'